Piki

Do gry w piki potrzeba czterech graczy. Grę toczy się w parach, a parę tworzą zawodnicy siedzący naprzeciwko siebie. Do gry potrzeba pełnej talii kart składającej się z 52 kart. Każdy z graczy dostaje po 13 kart. Następnie gracze deklarują ile wezmą lew. Mają możliwość wziąć od zera do trzynastu lub zdecydować się na grę w zero w ciemno. W przypadku gdy gracz nie zdecyduje się na żadną lewę dostaje dwa razy tyle, ile dostałby gdyby grał w zero. Jeżeli zaś gra w zero i zdecyduje się na branie przynajmniej jednego lewa za zero, już punktów nie otrzymuje. 

Następną częścią gry jest rozgrywka. Tutaj gracz, który położył kartę o najwyższej wartości bierze lewę i przechodzi do kolejnej. Co do pików to zasada jest taka, że można w nie wchodzić tylko wtedy, gdy została rzucona jakaś karta w kolorze pik. W lewie należy odkładać karty w kolorze wyjściowym. Koniec rozgrywki następuje wtedy gdy wszystkie lewy zostaną zgrane. Kolejny etap gry to deklaracje. 

Całą partię wygrywa para, która zdobędzie 500 ptk. Punkty zawodników są sumowane i idą na konto pary. Z deklaracjami trzeba uważać, ponieważ jeśli para weźmie o 10 lew ponad kontrakt na z jej konta ubywa 100pkt. Grę uważam, po brydżu, za najlepszą grę karcianą. Ze względu na fakt grania parami jest dużo liczenia, jednak zasady nie są skomplikowane.

Makao

Makao to gra dla dowolnej ilości uczestników jednak w zależności od ilości graczy należy zwiększać ilość kart. Jeżeli grają dwie osoby, jedna talia jest wystarczająca. Nazwa makao pochodzi od wioski Makau, która była kolonią portugalską w Chinach. 

Gracze rozdają między siebie po pięć kart. Tylko oni powinni mieć wgląd w przynależne im karty. Z kart, które zostały losuje się jedną i kładzie odkrytą na środku stołu. W tym momencie gracze porównują swoje karty z kartą leżącą na środku, czy mają karty zgodne kolorem lub figurą. Gdy zawodnik posiada taką kartę, ma prawo położyć ją na pierwszej. Nie ma jednak obowiązku tego robić. W tym przypadku jednak zawodnik musi ciągnąć kartę z talii do momentu, aż wylosuje kartę zgodną z tą, która leży na środku stołu. Celem gracza jest pozbycie się wszystkich swoich kart. Niektóre z nich posiadają specjalne zdolności, np. zmianę koloru, do którego dokłada się kolejne karty. Gra raczej mi się nie podoba.

Kierki "amerykańskie"

Kolejna odmiana kierek. W kolejnych rozdaniach chodzi o unikanie brania określonych lew, za które zdobywa się punkty ujemne.

• rozdanie 1. -- bez lew; -20 pkt. za każdą wziętą lewę
• rozdanie 2. -- bez kierów; -20 pkt. za każdego wziętego kiera
• rozdanie 3. -- bez dam; -60 pkt. za każdą wziętą damę
• rozdanie 4. -- bez panów; -30 pkt. za każdego wziętego króla lub waleta
• rozdanie 5. -- bez króla kier, -150 za jego wzięcie
• rozdanie 6. -- bez siódmej i ostatniej lewy, po -75 pkt. za każdą z nich
• rozdanie 7. (tzw. rozbójnik) -- wszystkie ograniczenia z rozdań 1-6.

Po siedmiu rozdaniach, w których zdobywa się tylko punkty ujemne, następuje tzw. dogrywka, która pozwala na zdobycie punktów dodatnich. Dogrywka składa się z rozgrywki atutowej oraz tzw. loteryjki. Ja gram z diametralnie inną punktacją i na końcu z tzw. "wyścigiem pokoju", który może stanowić osobną grę karcianą.

Pan

Pan to bardzo popularna gra. Do gry bierze się zazwyczaj małą talię kart, czyli od dziewiątki do asa. Po przetasowaniu karty rozdawane są wszystkim zawodnikom. zawodnik posiadający dziewiątkę kier rozpoczyna grę. Zawodnicy mogą położyć jedną, trzy lub cztery karty o tej samej wartości. Kolejni gracze dokładają karty według starszeństwa. Gracze, którym nie udało się wyłożyć z jakiejś karty starają się czasami podłożyć ją z inną, wyższą kartą. Jeżeli blef wyjdzie na jaw gracz bierze wszystkie karty poza dziewiątką kier. W przypadku gdy kolejny gracz nie zauważy podkładki i przybije to automatycznie blef przechodzi i osoba podkładająca gra dalej bez konsekwencji. Gracze czasami wzajemnie przybijają swoje podkłady zwiększając swoje szanse. W tym przypadku liczba graczy to minimum trzech. Przegrani dostają kolejne literki, aż ktoś zbierze słowo "pan" (lub inne, ustalone). Ja gram w wersję bez blefowania, gdy ktoś nie chce lub nie może dołożyć karty, bierze 3 karty z góry stosu. Sprawdza się nawet na 2 osoby.

Tysiąc

Tysiąc jak sama nazwa wskazuje jest głównym celem graczy. Tyle właśnie punktów musi osiągnąć gracz aby wygrać grę. Do gry bierze się małą talię składającą się z kart od 9 do Asa. To, ile kart dostaną poszczególni zawodnicy, uzależnione jest od ich ilości. Gra składa się z licytacji i rozgrywki, w której punkty zdobywa się za karty wzięte w lewach oraz za zgłoszone meldunki (król z damą w tym samym kolorze). Dość przyjemna, wg mnie najlepsza w 3 osoby.

Oczko

Oczko to bardzo popularna gra karciana. Jej odpowiednikiem kasynowym jest gra blackjack. Gra w oczko polega na tym, aby dobierać karty w taki sposób, aby ich suma była jak najbliższa lub równa 21. Nie wolno jednak przekroczyć tej liczby. Gracz może dobierać karty z talii, dopóki sam z tego nie zrezygnuje lub gdy przekroczy 21. Jedynym wyjątkiem, kiedy suma kart gracza może wynosić 22 to tak zwane perskie oczko składające się z dwóch asów. Gra dla niezbyt rozgarniętych.

Oszust

Gra oszust czasami nazywana jest również cyganem. Ilość kart zależy od ilości graczy jednak dla czterech zawodników jedna talia składająca się z 52 kart spokojnie wystarczy. Zawodnik musi się pozbyć wszystkich swoich kart i nie dać się złapać na oszustwie. 

Po przetasowaniu kart między graczy rozdaje się wszystkie karty. osoba znajdująca się po lewej stronie od rozdającego wykłada jedną kartę na środek. Następnie inni gracze kładą na tę kartę swoje karty, które powinny być zgodne pod względem figury. Karty kładzie się koszulką do góry. Gracz może blefować w taki sposób, że położy niepasującą kartę albo położy dwie w taki sposób, aby żaden z innych zawodników się nie zorientował. Każdy kolejny zawodnik ma prawo sprawdzenia ostatniej karty. Jeżeli jego przewidywania były słuszne i zawodnik przed nim oszukiwał oszust musi zabrać całą pulę. Jeżeli jednak mylił się to on będzie musiał zabrać wszystkie karty. Rozdanie wygrywa ta osoba, która pozbyła się wszystkich kart a cała partia zazwyczaj wtedy gdy zostało już tylko dwóch zawodników. Gra zabawna, prosta i przyjemna.